Просмотреть
Последние поступления
- Элемент
- Элемент"Крымскія санеты" Адама Міцкевіча ў перакладзе Максіма Танка(БарГУ, 2020) Мінскевіч, С. Л.; Minskevich, S. L.У артыкуле разглядаюцца пераклады «Крымскіх санетаў» Адама Міцкевіча, якія зрабіў Максім Танк. Беларускі паэт пераклаў чатыры санеты гэтага цыкла: «I. Акерманскія стэпы», «IV. Бура», «V. Выгляд гор са стэпаў Казлова» і «XVI. Гара Кікінеіс». Першыя з іх былі апублікаваныя 80 гадоў таму (1940). Пераклад строгай вершаванай формы, такой як санет, дазваляе выявіць асаблівасці беларускай сістэмы вершаскладання сярэдзіны ХХ стагоддзя, беларускага літаратурнага працэсу ў цэлым і дыскурсу перакладной літаратуры ў прыватнасці. Аўтар артыкула праводзіць параўнальна-супастаўляльны аналіз гэтых перакладаў Максіма Танка і арыгінала, а таксама тэкстаў іншых перакладчыкаў; прыходзіць да высновы, што беларускаму паэту ўдаецца перадаць сюжэт, змест, метафарычнасць і эмацыянальнасць твораў Міцкевіча, аднак пры гэтым не захоўваецца форма класічнага санета. Гэта паказвае, што Максім Танк пры перакладзе прытрымліваўся эмоцыа дэтэрмінаванага кірунку санетапісання, які быў прапанаваны Янкам Купалам, дзе дапускаюцца адступленні ад класічнай формы дзеля пачуццёвасці твору, хоць на той час у беларускай санетыстыцы ўжо існаваў рацыа дэтэрмінаваны кірунак, прадстаўлены Максімам Багдановічам. Тым не менш дадзеныя пераклады Максіма Танка сталі прыкладам для перакладчыкаў наступных пакаленняў. The article deals with the translations of “Crimean Sonnets” by Adam Mickiewicz written by Maxim Tank. The Belarusian poet translated four sonnets of this cycle: “I. Stepy akermańskie” (“І. The Ackerman Steppe”), “IV. Burza” (“IV. The Storm”) “V. Widok gór ze stepów Kozłowa” (“V. Mountains from the Keslov Steppe”) and “XVI. Góra Kikineis” (“The Kikineis Mountain”). The first two of them were published 80 years ago (1940). The translation of a strict poetic form, such as a sonnet, reveals the features of the Belarusian system of versification in the mid-20th century, the Belarusian literary process in general, and the discourse of translated literature in particular. The author of the article carries out a comparative analysis of these translations by Maxim Tank and the original text, as well as the texts of other translators, concludes that the Belarusian poet manages to convey the plot, content, metaphoricity and emotionality of works by Mickiewicz, however, the form of the original sonnet is not saved. This shows that Maxim Tank in these translations followed an emotionally determined method of creating sonnets, which was proposed by Janka Kupala, where deviations from the classical form are allowed for sensuality, although in the Belarusian sonnet system and sonnet translations there was a rationally determined method presented by Maxim Bаhdanovič. Nevertheless, these translations by Maxim Tank set an example for the translators of the next generations.
- ЭлементЭстэтычны ідэал паэзіі Вінцэся Каратынскага ў кантэксце сентыменталізму(БарГУ, 2020) Косціна, Ж. В.; Kostina, Zh. V.У артыкуле разглядаецца паэтычная творчасць В. Каратынскага з мэтай выяўлення эстэтычнага ідэалу ў сувязі з праблемай станаўлення і развіцця сентыменталізму ў беларускай літаратуры ХІХ стагоддзя. Аналіз вершаў «Над калыскай», «Пастрыжыны», «Любасць» з пазіцый агульнафілалагічнай цэласнасці даказвае, што аксіялагічныя арыенціры эстэтычнага ідэалу беларускай літаратуры нараджаліся ў першай палове ХІХ стагоддзя. Крыніцай прыгожага была вусная народная творчасць, бо толькі яна, на думку Каратынскага сентыменталіста, змагла захаваць хрысціянскае разуменне сутнасці прыроды, сацыяльных паводзін асобы. The article examines the poetic work of V. Korotynsky in order to identify the aesthetic ideal in connection with the problem of the formation and development of sentimentalism in Belarusian literature of the XIX century. The analysis of the poems “Nad Kalyskay”, “Pastryzhany”, “Lyubast” (from the standpoint of General philological integrity) proves that the axiological guidelines of the aesthetic ideal of Belarusian literature were born in the first half of the XIX century. The source of beauty was oral folk art, because only it, according to Korotynsky, who was a sentimentalist, was able to preserve the Christian understanding of the essence of nature, the social behaviour of the individual.
- ЭлементОбразы Дикого поля и степи в творчестве казачьего поэта Н. Н. Евсеева («Дикое поле» и «Крылатый шум»)(БарГУ, 2020) Копырюлин, С. В.; Kopyryilin, S. V.В статье рассматриваются константные для русской культуры и литературы образы поля и степи на примере творчества ярчайшего казачьего поэта-эмигранта Н. Н. Евсеева, чье наследие до сих пор почти неизвестно на Родине. Большое внимание уделяется изучению двух главных поэтических сборников Н. Н. Евсеева — «Дикое поле» и «Крылатый шум», в которых анализируется бытование концептов «степь» и «поле», их авторская репрезентация в контексте национальных исторических и культурных явлений. Обращается внимание на соотнесенность концепта «поле» с интимным, сакральным в жизни казачества, а концепта «степь» — с монументальным образом России. Во всех сборниках присутствует ностальгия эмигранта по Родине, которая в духовном смысле находит выражение в концепте «простор», в историческом — «Дикое поле». This article examines constant images of steppe and field in the context of Russian culture and literature, especially creation of Great Russian Cossack poet N. N. Evseev. Evseev`s works are still unknown in his Motherland. The concept “field” in Evseev’s creation is a symbol of the space mastered by the Cossacks, where there is a possibility of peaceful labor in their native land, reflections on the highest sacred values and conversation with God. Mostly the concept “steppe” is a natural-historical nature, often correlated with the image of Russia, a place where you feel a connection with the ancestors, where the free Cossack spirit lives, but where you can’t return to the exiled Cossack. On the one hand, both of these concepts merge in the concept of “Wild Field”, and on the other in the concept of “open space”, summarizing the emigrant`s memories, his longing for everything native. Evseev inherited the traditions of depicting national space in Russian classics; he was close in his understanding of its basic features to his contemporary M. A. Sholokhov. Thus, the creative heritage of Evseev broadens the concept of basic national constants and makes a significant contribution to national geosophy and geopoetic.
- ЭлементМастацкая інтэрпрэтацыя гістарычных рэалій смутнага часу ў рамане Ф. А. Асяндоўскага “Lisowczycy”(БарГУ, 2020) Гладкова, Г. А.; Gladkova, A. AУ артыкуле аналізуюцца жанрава-стылёвыя адметнасці рамана польскамоўнага пісьменніка, мемуарыста, навукоўца і вандроўніка Фердынанда Антонія Асяндоўскага (1878—1945) “Lisowczycy”, што дазваляе выявіць спецыфіку індывідуальна-аўтарскай мастацкай інтэрпрэтацыі гісторыі канца XVІ — пачатку XVII стагоддзя ў літаратурным творы. Аналіз мастацкага тэкста дазваляе сцвярджаць, што гістарычны фон рамана служыць асновай для гераізацыі лепшых прадстаўнікоў шляхецкіх дынастый Лісаў і Асяндоўскіх, пісьменнік у творы гарманічна спалучае мастацкі вымысел і гістарычны факт. The article analyzes genre and stylistic features of the novel “Lisowczycy” by the Polish-speaking writer, memoirist, scientist, traveler Ferdinand Antony Ossendovsky (1878—1945). It allows us to determine the specificity of the individual author’s artistic interpretation of the history of the late XVII — early XVII century in the literary work. The analysis of the literary text allows us to state that the historical background of the novel served as the basis for the glorification of the best representatives of gentry dynasties of the Lis and Ossendovski. The writer harmoniously combined historical facts and fiction in the work.